مهدی زارعی چمه فعال رسانه ای؛ کاسب کاران مهریه یا زنان زندگی!
به گزارش تازه ها خبر از کرمانشاه ، مهدی زارعی ، مهریه؛ نه یک نزاع، که یک معضل ریشه دار در جامعه است و اکنون به واسطه ورود قوه قضائیه، این دعوا بالا گرفته و موافقان و مخالفانی پیدا کرده است .
تا چند سال پیش مهریه به عنوان یک موضوع چالشی مطرح نبود، اما دگرگونی های ایجاد شده در سبک زندگی، شاغل شدن بانوان و همچنین تورم که ارزش سکه را روز به روز بالا برده، موجب شده است تا مراجعات خانم ها برای دریافت مهریه، روندی افزایشی داشته باشد، عده زیادی با دیدی شدیدا انتقادی به این مساله نگاه می کنند و معتقدند خیلی از زن ها به موضوع مهریه به عنوان نوعی کاسبی نگاه می کنند که باعث شده تعداد زیادی از مردهای متاهل را دچار درد سری مضاعف کنند. هرچند درخواست اخذ مهریه؛ یک حق قانونی و شرعی برای زنان است، اما بسیاری به نفس و ذات و هدف تعریف و وضع مهریه از سوی شارع مقدس، توجه نمی کنند که مهریه تنها یک حق نیست، بلکه اهرمی برای حفظ کانون گرم خانواده و ممانعت از برهم خوردن این نظم اجتماعی است و یا حتی اگر اصل مهریه برای هدف حفظ خانواده هم نباشد و مفهوم و اصالت آن فقط و فقط به احقاق یک حق شرعی هم باشد، باید به عرف و سنت اجتماعی مبنی بر ابزاری برای استحکام و دوام زندگی زوجین، اذعان داشت. با این وصف باید به مهریه در شرایط تورم شدید و گرانی سرسام آور و بالارفتن قیمت عرضه طلا و کاهش قدرت خرید و ضعف مالی مردان، به عنوان یک معضل نگاه کرد که تعداد قابل توجهی از زنان، حتی در جریان زندگی و بدون وجود کوچک ترین مشکل و اختلافی، مهریه خود را تحت عنوان حقی که عندالمطالبه است، قانونا به اجراء می گذارند که این خود، سبب بروز منازعات دامنه داری در شرایط عسر و حرج بین زن و شوهر شده و علی القاعده این مرد است که با معضلات عدیده ای برای پرداخت این حق به زن، مواجه می شود. از سویی این سئوال پیش می آید که واقعا کدام زندگی مشترک است که موضوع مهریه و الزام به پرداخت آن از سوی مرد، مطرح شده و دوام یافته است. حجم عجیب پرونده های مفتوح مربوط به مهریه، خود به معضل بزرگی حتی برای دادگاه های خانواده، تبدیل شده و نگرانی های فزاینده ای را نیز نزد جامعه شناسان و روان شناسان، به وجود آورده است. سخت گیری خانواده ها، چشم و هم چشمی ها و فخر فروشی ها و ترس از بد رفتاری مرد نسبت به زن و یا موضوع حق طلاق و مسایل مشابه، مشکلات فراوانی را در ارتباط با تعیین میزان بالای مهریه، دامن زده است، به همین دلیل علی رغم درخواست خانواده ها برای تعیین مهریه های بالا، از طرفی جوانان را از ازدواج منصرف و یا به هیچ وجه پذیرای مبلغ بالای مهریه نیستند که خود همین موضوع و اصرار خانواده ها بر الزام حتمی میزان قابل توجه مهریه، جوانان را از ورود به عرصه ازدواج پشیمان می کند.
بحث روانی سقف بالای مهریه؛ نشان می دهد که این موضوع در واقع برای زنان یک دروغ خوشایند است که بیش تر به روءیا شبیه است تا یک امر واقعی، زیرا غالب زنان می دانند که شوهرهای شان به هیچ وجه از عهده پرداخت مهریه های سنگین بر نمی آیند، با این وجود در واقع دل به یک سراب خوش می کنند.
عده ای بر این باورند که وقتی در جوامع غربی؛ زن و مرد به هر دلیلی که می خواهند از هم جدا شوند و از یکدیگر طلاق بگیرند، قانونا صرف نظر از این که زن، سهمی واقعی در خرید و تامین اموال منقول و غیر منقول زندگی مشترک، همانند خانه و زمین و مغازه و خودرو و وجه نقد موجود در حساب های بانکی مرد، داشته یا نداشته باشد، صاحب نیمی از مجموع این اموال می شود، در ایران هم باید این قانون اجرا شود تا برای زن، عدالت رعایت شده باشد.
بخش جالب این قضیه آنجاست که اکثرا در زمان قرار و مدارهای پیش از عقد و به اصطلاح بله برون و تعیین میزان مهریه و خرید طلا و جواهرات و لباس و غیره مطلبی را بیان می کنند که واقعا عجیب است و آن ـ این که تا حالا چه کسی مهریه داده و چه کسی گرفته و گروهی دیگر می گویند خانواده زن در هنگام انعقاد قرارداد ازدواج؛ باید از میزان دارایی و توانایی مالی مرد آگاه شوند تا بتوانند مهریه ای متعادل و قابل وصول تعیین نمایند . در واقع می گویند همان قانونی که در باره ی چک اجرا می شود و بانک باید توانایی صادر کننده ی چک را تایید نماید, همین قانون هم باید در مورد مهریه اجرا شود .
و اما گروهی دیگر بر این باور هستند که خارج شدن روند ازدواج از مسیر سنتی خود و سهم بالای دختر و پسر در تصمیم گیری ها؛ موجب تعیین مهریه های نجومی شده، در حالی که در گذشته خانواده های عروس و داماد، بر اساس شناختی که از یکدیگر داشتند و اغلب ازدواج ها بر اساس هم کفوی انجام می شد، میزان مهریه ها نیز تا حدود زیادی عادلانه بود، که البته دیدگاه این گروه را نمی توان اجرایی کرد و از اختیارات دختر و پسر
