یارانه لطف وزارت فرهنگ و ارشاد به رسانه ها نیست، بلکه یک سرمایه گذاری هوشمندانه برای توسعه کمی و کیفی رسانه هاست

توسعه رسانه مساوی است با رشد سطح عقلانی و ارتقاء اندیشه و فرهنگ دانش پژوهی جامعه

مهدی زارعی چمه

دولت های مدرن و جوامع پیشرفته، به توسعه فرهنگ رسانه ای اهتمام می ورزند، چرا که آن ها می دانند که اگر رسانه توسعه پیدا نکند، پایه های اندیشه، تحقیق و پژوهش، سست و لرزان خواهد شد. اصولا نظام اطلاع رسانی منحصر به اخبار و رویدادهای خبری نیست، بلکه این تحلیل و بررسی داده های اطلاعاتی است که در زمینه های گوناگون، سطوح و نوع مطالعاتی گروه های اجتماعی را مشخص و آن ها را در مسیرهای روشن و درست فکری، قرار می دهد.

متاسفانه در کشور ما هنوز این مساله حیاتی و ضروری، شناخته نشده و تنها به پوسته ای از فعالیت های رسانه ای، آن هم در شکل و سطح بازاری اش، بسنده می شود. عدم توجه اساسی دولت های جمهوری اسلامی ایران به فرهنگ توسعه رسانه، باعث شده این عرصه از فعالیت های اجتماعی و فرهنگی در محاق سکون و سکوت فرو رود و همه محصول و نتیجه آن در جبهه گیری و مرزبندی های تصنعی به سود سیاست ورزان و صاحبان قدرت و سرمایه، خلاصه شود. نتیجه کلی چنین رویکردی به گونه بدیهی؛ سر برآوردن طبقه ای نوکیسه، تازه به دوران رسیده، بی هویت و رفاه طلب مطلق است که انتظار دارد همه فعالیت های اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و غیره در مسیر اراده و خواست ها و تمایلات آن ها باشد. چنین طبقه نوظهوری که در دستگاه های اجرایی و تصمیم گیری کشور نفوذ غیرقابل تصوری دارند، له هیچ وجه به فعالیت رسانه ای و به ویژه از نوع انتقادی اش، اعتقادی ندارند و از رسانه تنها یک سطحی اندیشی شلوغ، اما بی محتوا می خواهند. بنابر این در نظر آن ها، رسانه تنها فشار مضاعفی بر دوش دولت هاست که باید به هر نحو برداشته شود.

قطع هرگونه یارانه مطبوعاتی و کم رنگ کردن و بی رنگ کردن مساعدت های جانبی، مانند امور بیمه ای، کاغذ، زینک، وام های کم بهره و اضطراری، کمک ها برای توسعه کمی و کیفی رسانه و موارد دیگر که تا کنون چندان چنگی هم به دل نزده و بخش بسیار کوچکی از هزینه های سنگین اداره تحریریه رسانه را پوشش می داده که اصلا قابل اعتناء نیست.

گویا مدیران و مسئولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با تاخیر و تعلل فراوان در اعطای یارانه ها، تقلیل شدید یارانه ها و نهایتا قطع یارانه ها کمر همت بسته اند تا ریشه مطبوعات را از بیخ و بن در آورند و خیال خودشان و جامعه را راحت نمایند! این در حالی است که مدیران رسانه ها بارها و از طرق مختلف، شکایات، گلایه ها و اعتراض های گسترده خود را نسبت به این اوضاع تاسف بار و وخیم اعلام داشته اند، با این وجود، وضعیت رسانه ها نه تنها بهبود نیافته، بلکه بدتر شده است.

نمایندگان مجلس هم، همراه و همیار دولت و وزارت ارشاد اند و در این موضوع، عملا و علنا دارند تیشه به ریشه مطبوعات می زنند.

دولت و نمایندگان به خوبی می دانند در شرایط پیچیده سیاسی ـ اقتصادی کنونی مملکت بر سر پا ماندن رسانه ها کاری بسیار دشوار، بلکه محال است، مخصوصا در زمانی که قیمت خرید مواد اولیه، خرید خدمات، هزینه دفاتر اداری و کاری و… یر به فلک می زند.

پایین آمدن مرحله ای و تدریجی یارانه ها از سال های گذشته تا کنون، به وضوح نشان از یک برنامه ریزی آگاهانه برای تضعیف عملی مطبوعات دارد، که البته شاید در مغزهای کوچک و محافظه کار عده ای این عمل در قالب مثلا یک طرح ترمیمی و کنترلی بر مطبوعات تعبیر و تعریف شود و یا از اساس، تقلیل هزینه های دولتی از محدود سازی شدید و عجیب رسانه ها، به ویژه مطبوعات، مطمح نظر حضرات است، هرچه هست این شرایط سخت ترین و بدترین وضعیت را برای رسانه ها و فعالان باسابقه و با تجربه مطبوعات، رقم زده و زندگی و کار آن ها را کاملا مختل کرده است.

بدتر از همه این که همه شواهد و قراین نشان می دهد که تقلیل یا قطع یارانه ها، کاملا بی نظم، کیلویی و باری به هر جهت است و به هیچ وجه در این بین، بحث عدالت، عقلانیت و توازن در میان نیست و این هرج و مرج و کج سلیقگی به دلیل رها سازی امور مهم از سوی دولت است.